"Mondkapjesplicht handhaven op middelbare scholen neigt naar kindermishandeling"

Sinds 26 juni 2021 is in Nederland in alle openbare ruimtes, met uitzondering van het openbaar vervoer en daar waar anderhalve meter afstand houden niet mogelijk is, de mondkapjesplicht opgeheven. Kinderen in de leeftijd van 12 tot 18 jaar zijn echter nog wel verplicht om een mondkapje op school te blijven gebruiken. Een onbegrijpelijke uitzondering, temeer omdat de negatieve effecten van het dragen van mondkapjes zich opstapelen, in het bijzonder voor kinderen van deze leeftijd. Laat mij duidelijk zijn: als kinderen vrijwillig een mondkapje willen dragen, dan is dat natuurlijk prima. Het gaat om de verplichting die door de overheid wordt opgelegd.

Er wordt door de overheid geen rekening gehouden met de belangen van kinderen, zo luidt de strekking van een in juni jl. verschenen rapport van Kidsrights Index 2021. Volgens dit onderzoek heeft de pandemie een ‘vernietigende impact’ op kinderen over de hele wereld, maar in ons land nog net iets meer dan elders. Nederland heeft volgens de internationale kinderrechtenorganisatie ‘internationaal een slecht voorbeeld gegeven’ door tijdens de coronapandemie de scholen te sluiten om ouders thuis te houden. Marc Dullaert, oprichter van de internationale kinderrechtenorganisatie KidsRights, luidt dan ook de noodklok: “Het is hoogst noodzakelijk dat overheden en ons nieuwe kabinet in hun post-coronabeleid net zoveel focus hebben op de geestelijke gezondheid van onze jeugd als op de economie. Onderwijsherstel is met name dé sleutel tot het voorkomen van een catastrofe voor een hele generatie.”

De vraag is ook waarom juist kwetsbare kinderen zo hard worden aangepakt in deze nadagen van de coronapandemie. De kans dat een kind overlijdt aan een ernstige vorm van Covid-19 is namelijk zeer laag (0,003 %). In Nederland zijn volgens de officiële cijfers van het RIVM tot op heden drie kinderen in de leeftijd van 1 tot 19 jaar aan Covid-19 overleden. Dit is zeldzaam en betrof kinderen met onderliggend lijden. Evenals bij andere bètacoronavirussen (SARS en MERS) blijkt de infectie van kinderen met het SARS-CoV-2-virus meestal via een volwassene met Covid-19 uit hetzelfde gezin te verlopen. Bij familie-uitbraken zijn zelden kinderen de eerste bron van besmetting. Infecties bij kinderen verlopen merendeels zonder zichtbare verschijnselen (asymptomatisch) of met een mild ziekteverloop. Een ziekenhuisopname is zelden nodig. De noodzaak voor een IC-opname blijkt uitzonderlijk te zijn. Wel zijn er in Nederland 300 tot 400 kinderen met een Long Covid-diagnose.

Waarom kinderen minder bevattelijk zijn voor een infectie met het SARS-CoV-2-virus wordt nog onderzocht. Analyses van het Karolinska Instituut, Instituut Pasteur en diverse andere studies komen tot de conclusie dat kinderen en jongeren niet de belangrijkste verspreiders zijn van het SARS-CoV-2-virus. Ook zonder het dragen van mondkapjes in het onderwijs bleek het aantal Covid-19-infecties voor leerkrachten vergelijkbaar met die in andere beroepsgroepen. Het Zweeds Instituut voor Publieke Gezondheid concludeerde ook dat er geen verschil is in infecties bij kinderen en docenten tussen Finland en Zweden, terwijl Finland de scholen gesloten heeft en Zweden de scholen open gehouden heeft zonder mondkapjesplicht.

Hoewel de lockdown voorbij is, is de impact hiervan niet weg te nemen en wordt de angst nog dagelijks gevoed door een mondkapjesplicht en verhalen in de media. Al in december 2020 slaat de GGZ alarm over een toename van crisismeldingen bij kwetsbare kinderen met acute crisis, ernstige depressie en eetstoornissen. Tijdens de pandemie is het aantal kinderen met tics of tic-achtige verschijnselen zelfs verdubbeld.

Volledige bijdrage lezen?

Lees het volledige artikel op www.hpdetijd.nl/