Het effect van de zwangerschap en je geboorte op je verdere leven
Geboren worden is een hele reis. Een die je enerzijds alleen doet, anderzijds samen met je moeder. Geen enkele zwangerschap en bevalling is hetzelfde. Iedereen beleeft zijn of haar geboorte dus anders, net zoals voor een moeder elke bevalling uniek is. Maar wist je dat de manier waarop je geboren wordt een bepaalde blauwdruk is voor de rest van je leven? Ook de periode tussen de conceptie en de geboorte heeft zijn weerslag op je emotionele en psychische gezondheid, je latere relaties, je (geloofs)overtuigingen, je stressbestendigheid en zelfs je latere beroepskeuze(s). De zwangerschap en jouw geboorte bepalen mee hoe jij in het leven staat.
We kunnen de reis, en de uitdagingen waarmee je geconfronteerd wordt, opdelen in vijf fasen. In dit eerste deel bekijken we de periode van de conceptie en de zwangerschap. In Deel 2 gaan we dieper in op de ontsluitingsfase, de uitdrijvingsfase en de bindingsfase.
Conceptie
De vrouw ontdekt dat ze zwanger is. Hoe ontvangt zij dit? Voelt ze zich blij? Is er ongeloof? Is ze geschrokken? Vertelt ze het meteen tegen haar partner of houdt ze het nieuws voor zichzelf? Maakt ze plannen als moeder of twijfelt ze of alles wel goed zal verlopen? Is het kind gewenst? Misschien is het kind een gevolg van een onenightstand of van een verkrachting?
Hoe gaat de partner om met de zwangere vrouw en de komst van een kindje? Is hij er klaar voor of komt de zwangerschap op een moeilijk moment? Kijkt hij/zij ernaar uit of geeft het andere gevoelens zoals boosheid of teleurstelling?
Het stukje intimiteit speelt hier ook een rol. Voelen beide ouders zich op hun gemak bij elkaar of heerst er schaamte, angst, minderwaardigheid of overheersing? Is het kind bewust gepland of is de kinderwens niet voor beide ouders even sterk aanwezig? Misschien waren er al kinderen binnen dit gezin, hoe zijn die geboorteprocessen verlopen?
Wanneer een kindje niet gewenst is, is de kans groot dat het kind later het gevoel heeft er niet te mogen zijn. Het kan zich moeilijk verbinden. Ook in situaties waarbij er tussen de ouders weinig liefde is, zal dit kind moeite hebben met het thema liefde en relaties.
Bedenk maar eens wat gebeurt er wanneer vader enkel met de moeder vrijt met het oog op een zaadlozing. Of wanneer er enkel seks is omdat moeder zwanger wil worden, maar er nog weinig liefde is tussen de ouders? En begrijp je het effect op het kind wanneer een van de ouders zich onzeker voelt of vrijt uit angst om de partner niet te verliezen? Ongelijkwaardige verhoudingen tussen de ouders kunnen voor (emotionele) problemen zorgen bij het opgroeiende kind.
De emoties die meegegeven worden, zorgen ervoor dat een kind zich later gewenst voelt of juist niet en dat het zich geliefd voelt of eerder een afstandelijke beleving heeft. Het mooiste is een conceptie vanuit een gelijkwaardige, respectvolle en liefdevolle relatie. Deze kinderen staan later met meer zelfvertrouwen in het leven, hebben minder angsten, zijn vaak creatief, doelbewust en weten beter wat zij (en hun omgeving) nodig hebben om zich goed in hun vel te voelen.
De zwangerschap
Tijdens deze periode van negen maanden kan er van alles gebeuren op emotioneel, spiritueel en fysiek niveau binnen het gezin. Het kind vormt één systeem met de moeder en de vader. Wat er tijdens deze periode met de ouders gebeurt, kan de
ontwikkeling van de baby dus zeker beïnvloeden.
Het is van onschatbare waarde dat de zwangere moeder zich ontspannen kan voorbereiden op de komst van het kindje. De geboorte van het kind is ook de geboorte van het moederschap. Het gevoel van de moeder over zichzelf is dus eveneens erg belangrijk. Is ze ervan overtuigd dat ze een goede moeder zal zijn of twijfelt ze aan zichzelf? Kan ze met onzekerheden bij de vader of omgeving terecht of blijven haar vragen onbeantwoord?
Geruststelling
Ook het lichaam van de moeder kleurt de zwangerschap want wie een rustige zwangerschap beleeft, kijkt anders naar het moederschap dan wie negen maanden ongemak ervaart. Als de moeder zich zorgen maakt, pijn heeft, onzeker is of stress heeft, dan voelt de baby dat ook.
Er zijn nog enkele delicate onderwerpen, zoals bijvoorbeeld abortus. Stel dat ouders deze optie in overweging nemen en toch besluiten het kindje te houden, dan kan het kind later geconfronteerd worden met thema’s als eigenwaarde, samenhorigheid en (liefdes)relaties. Ook een miskraam voor de geboorte van het kind kan invloed hebben omdat ouders bv. bang zijn om zich opnieuw te hechten.
Fysiek geweld, een ongeval en panieksituaties hebben allemaal op een bepaalde manier invloed op het ongeboren kind. De foetus heeft vooral nood aan geruststelling, door de handen van de ouders, geruststellende woorden en het gevoel van de moeder dat alles goed komt.
Een geboorteplan kan ook deel uitmaken van de geruststelling voor moeder en kind. Het zorgt ervoor dat de moeder een bewuste keuze kan maken waarbij zij zich goed voelt. Wanneer zij een duidelijk beeld heeft van de locatie, de sfeer, de aanwezigen, het bevallingsproces en de eerste momenten, dan geeft dit houvast en een verhoogd zelfvertrouwen.
Voorbeeld 1: het overlijden van een dierbare
De moeder van een zwangere vrouw is ernstig ziek. Aan het einde van haar zwangerschap hoort ze dat haar moeder niet lang meer te leven heeft en ze besluit de laatste zorg aan haar moeder te geven. Ze is intens verdrietig en kan de naderende dood van haar moeder moeilijk verwerken. Daardoor maakt ze geen contact meer met de baby. Het kamertje wordt niet afgemaakt en er worden geen meer kleertjes gekocht.
Aan de ene kant wil ze dat de baby snel geboren wordt zodat haar moeder de baby nog kan zien. Aan de andere kant is ze druk bezig met stervensbegeleiding. Haar partner neemt de touwtjes in handen in het gezin en ook hij maakt geen contact meer met het kindje. Ze besluiten samen dat de baby de naam van oma krijgt en hebben eigenlijk een sterke wens voor een meisje.
Op een avond, toch nog vrij onverwacht, blaast oma haar laatste adem uit. De moeder van het kind is heel verdrietig en onbewust een beetje boos dat de baby nog niet geboren is. Ze heeft de baby niet aan haar moeder kunnen laten zien. Er is geen tijd om die gevoelens met haar partner te delen.
Een dag na de begrafenis wordt het kindje geboren en het blijkt een jongen te zijn. Vader en moeder zijn licht teleurgesteld dat de baby geen meisje is. Door alle spanning rond het overlijden was de moeder uitgeput en niet verbonden met haar lichaam en mede daardoor verliep de bevalling moeizaam.
Het kindje krijgt een aangepaste naam, een afgeleide van de naam van oma. Hij heet Peter i.p.v. het bedoelde Petra. Het kind heeft een naam gekregen die eigenlijk niet bij hem past, hij heeft een ander geslacht dan gehoopt, is niet op de tijd geboren die de moeder wilde en geboorte en dood lopen door elkaar heen. In plaats van een warm welkom heerst er verdriet en rouw.
Moeder krijgt een postnatale depressie en vader tracht het gezin op de rails te houden. Het resultaat was dat dit jongetje later nooit blij was met zijn verjaardag. Hij was vaak te laat met reageren en gedroeg zich meisjesachtig. Hij was panisch voor de dood en had veel nachtmerries waarin hij stierf. Hij vond zijn naam verschrikkelijk en had moeite om zich te uiten. Als hij later zelf aan kinderen wil beginnen is hij bang, omdat hij denkt dat niet aan te kunnen. Hij heeft de stress van zijn vader overgenomen.
Voorbeeld 2: vader verdween
L. durfde geen relatie aan te gaan terwijl ze, nu ze veertig werd, heel graag een kind zou willen. Elke nieuwe relatie ging na enkele maanden stuk. Uit haar levensverhaal bleek dat haar biologische vader haar moeder tijdens de zwangerschap had verlaten omdat hij niet toe was aan de verantwoordelijkheden van het vaderschap.
Hij liet een intens verdrietige vriendin achter die niet meer kon genieten van haar zwangerschap, financiële zorgen had en zeer emotioneel was. Toen L. vier was overleed haar stiefvader. Wederom had ze een intens verdrietige moeder.
De zwangerschapsperiode liet zijn sporen na. De moeder vertrouwde mannen niet meer en leefde volgens de overtuiging: 'Als ik van iemand houd, verdwijnt die uit mijn leven'. De vader van haar moeder (de opa van L.) bleek ook weggelopen te zijn tijdens de zwangerschap. Het was haar met de paplepel ingegeven van generatie op generatie.
Vond je dit een boeiend artikel en wil je meer artikelen?
Abonneer je nu en ontvang één jaar lang alle edities van Bloom. Bespaar €20 en geniet van de voordelen.
Word een Bloom’er
-
>
8 edities van het Bloom-tijdschrift op jaarbasis
-
>
toegang tot alle leesartikelen uit het Bloom-tijdschrift + extra leesvoer
-
>
EXCLUSIEF! bereken en lees (on)beperkt persoonlijke geboortehoroscopen
-
>
kortingen op geselecteerde producten in de BloomShop
-
>
unieke themahoroscopen: je Jaarhoroscoop 2024, Ascendanthoroscoop 2024-2025, je Chinese horoscoop 2024,...
Reacties
Een account is verplicht om te reageren. Log in of registreer je nu
Inloggen / registreren