Over het verschil tussen 'druk zijn' en 'je druk maken'.
Sofie Varrewaere ging een gesprek aan met Monique, professional organizer. En neen, dan hebben we het niet over het opruimen van je rommel thuis of op kantoor, maar over het op een goede manier inrichten van je leven en je tijd. Monique is 58, maar dat zou je haar niet geven. Een sprankelende, minstens 10 jaar jonger ogende vrouw met heel wat interessante wijsheden.
Een klassieker intussen: wie is Monique?
“Wie ben ik? Ik ben Monique, timemanagement trainer. Ik woon samen met Seppo, elk hebben we twee kinderen, die intussen al allemaal volwassen zijn. Ik heb een hond, een Beagle. Een ras waar we heel bewust voor gekozen hebben, omdat onze vorige hond nogal eenkennig was. Hij brengt ons heel veel plezier. Het is een allemansvriend, maar toch ook heel eigenwijs. Meer over mezelf? Ik heb een fascinatie voor tijd, en dat vooral omdat wij in de westerse wereld helemaal anders naar tijd kijken dan in andere culturen. Dat soort fenomenen fascineren mij heel erg. In Boeddhistische culturen, bijvoorbeeld, leeft men veel meer in het 'nu', terwijl ik als Nederlander toch geneigd ben om elke keer weer mee te gaan in dat hollen en vliegen.”
Een timemanagement trainer met een fascinatie voor tijd
“In onze beleving vliegt de tijd, zeker wanneer je wat ouder wordt, dan lijkt het alsof een jaar steeds sneller gaat. Net als een wervelwind. Kijk maar naar de kinderen, die van mij zijn inmiddels al 30 en 28. Ik herinner me hun eerste levensjaar nog alsof het gisteren was. In het begin kan het niet snel genoeg gaan. Ze worden steeds meer baby-af en steeds meer mens. En je geniet van elke stap die ze zetten. Maar ook daarna gaat het zo ontzettend hard. Voor je het weet hebben ze alle scholen doorlopen en dan denk je waar is de tijd gebleven. Ik denk dat een hoop moeders en vaders dit herkennen.”
Die fascinatie voor tijd, heb je die altijd gehad?
“Eigenlijk wel. Als kind was ik altijd heel erg bezig met het heelal en hoe alles werkte. De dag, de nacht, de zon en de maan. En hoe de wereld eruit zag. Toen ik 44 was, is mijn man overleden, de vader van mijn kinderen. En toen bedacht ik, je kan wel moeite hebben met ouder worden, maar het alternatief is dat je niet ouder wordt. Dat heeft mijn fascinatie voor tijd wel versterkt. En hoe je die maximaal kan benutten.”
Is het dan zo dat jouw leven op dit moment heel erg gestructureerd verloopt?
“Neen, zeker niet. Ik ben vaak onbevangen en daardoor soms verbaasd over het leven en alle complicaties en bijzonderheden die erbij horen.” Monique vertelt me over het ziekteverloop van haar eerste man, die overleden is aan complicaties van de ziekte MSA, en hoe ze daarmee is omgegaan. “Ik denk namelijk dat het je onnodig druk maken over zaken ervoor zorgt dat je ook gigantisch tegen dingen op kunt gaan zien. Soms is het gewoon ook goed om de dingen te laten gebeuren, en gewoon om te gaan met wat er op je pad komt, pas op het moment dat het zich voordoet. ”
Aan de ene kant ben je dagelijks bezig met orde en structuur, en aan de andere kant vind je het ook belangrijk om af en toe naïef de dingen te laten gebeuren, hoe combineer je die beide?
“Nu ik het zo zeg, denk ik niet dat het te combineren valt, ik denk dat het naïeve me af en toe overkomt. Ik denk dat ik net als veel mensen best wel veel controle wil hebben, maar dat die me door mijn eigen naïveteit af en toe ontglipt. Maar dat zie ik eigenlijk meer als een voordeel dan als een nadeel.”
Van secretaresse tot professional organizer
De vraag moet me van het hart. Monique, je ziet er zo ontzettend jong uit. Hoe doet je dat toch?
“Wat mij zo jong houdt? Ik ben heel bewust bezig met vitaliteit. Dat heeft ook te maken met de ziekte van mijn overleden man. Ik vind het erg belangrijk om bewust te bewegen, veel groentes te eten en zo min mogelijk bewerkt voedsel. Ik sport twee keer per week, fitness en dan vooral krachttraining, en daarnaast houdt de hond me uitstekend aan de wandel.”
Hoe ben je bij het vak van professional organizer gekomen?
“Ik ben altijd secretaresse geweest. Op een bepaald moment was ik die ondersteunende rol een beetje ontgroeid. Ik wou niet meer zozeer een ander dienen, maar zelf verder groeien, en toen ben ik beginnen rondkijken naar andere opties. Een toenmalige collega van mij was professioneel organizer en nadat ik in eerste instantie als secretaresse voor mezelf begonnen was, ben ik steeds meer de shift gaan maken richting timemanagement en organisatie. Veel collega’s zijn vooral met opruimen bezig. Dat is niet meteen waar ik de focus leg. Ik richt mij op moeiteloos werken. Het managen van je tijd. Dat betekent soms ook digitaal opruimen om meer overzicht over de tijd te krijgen, maar persoonlijk heb ik er geen lol in om in een privésituatie te helpen met opruimen. Voor mij is het belangrijk om mijn klanten te leren hun tijd zo in te richten dat ze eraan toekomen om alles zelf te organiseren. En dat ze leren en beseffen dat er tijd is voor actie, en tijd voor rust."
Een tijd voor actie en een tijd voor rust. Het is zo evident en toch doen mensen dat heel weinig. Hoe komt dat denk je?
“Wij laten ons graag leiden door de waan van de dag. We zijn het ook niet meer gewoon om ‘niets’ te doen. Ik raad mijn klanten aan om bijvoorbeeld heel bewust te eten, zonder telefoon of laptop. Maar ik doe het zelf ook niet altijd,” geeft ze stiekem toe, “dan zit ik op Facebook bijvoorbeeld. En ik eet ook wel eens met mijn laptop op schoot. Het is ook zo ontzettend verslavend. Maar juist doordat ik weet hoe het werkt, en er zelf ook mee moet dealen, kan ik mijn klanten optimaal begrijpen en verder helpen. Doordat ik diezelfde uitdaging heb, ben ik niet alleen de trainer maar ook een ervaringsdeskundige. In het geval met sporten bijvoorbeeld, ben ik erg gedisciplineerd. Maar met social media is dat anders, die zijn zo belangrijk geworden voor ons en voor onze business en we hebben er alle belang bij om zo zichtbaar mogelijk te zijn. Toch is het belangrijk dat je zorgt voor voldoende rust. Dan komen ook je creatieve processen op gang en je probleemoplossend vermogen wordt groter.”
Het gesprek leidt ons terug naar de boeddhistische culturen. “Daar hebben de mensen het veel minder over de actie maar veel meer over ‘het stoppen’. Ik was een tijdje terug een weekend bij de Benedictijner monniken. Die hebben een hele vaste dagindeling. Dat lijkt enerzijds gruwelijk maar eigenlijk is dat best fijn. Een vast ritme, elke dag. Meditatie, eten, werken, meditatie en daarna weer werken. En dan is het pas lunchtijd. Meditatie, eten en daarna tijd voor jezelf. Het is heel strak ingedeeld en toch voelt het als een enorme vrijheid. Maar in onze westerse wereld staan wij 24 uur per dag ‘aan’, met veel te weinig rustmomenten.”
60 brieven in de brievenbus
Als jij kijkt naar jouw klanten, waar lopen zij het meeste tegen aan?
“Eerlijk? Mijn klanten lopen vooral tegen het feit aan dat de hele dag die mailbox vol stroomt. Nog maar 25 jaar geleden kreeg je alle post in een papieren versie in de brievenbus. Een drietal brieven per dag misschien? Het was toen niet denkbaar dat je elke dag 60 brieven kreeg. De hoeveelheid informatie die nu tot je komt, zorgt voor een hectiek waar we heel snel aan gewend geraakt zijn. Het gaat altijd maar door en weinig mensen zeggen ‘nu even niet’. Kijk maar naar het succes van mindfulness, met als enige doel het beter realiseren van die rust. We zijn vaak gefocust op het oplossen van de problemen van een ander, in plaats van die voor jezelf. We zijn in dat opzicht eigenlijk heel reactief bezig. Er is altijd wel weer een reden om andere dingen te doen dat datgene wat op dit moment echt belangrijk is.”
Wat is de belangrijkste tip die je ons mee kan geven?
”Doe 3 keer per dag 5 minuten helemaal niets en denk na over wat nu eigenlijk belangrijk voor je is. Drie keer per dag zou overeen kunnen komen met een eetmoment, dus je zou tijdens het eten even in stilte kunnen zijn, of als je met anderen bent vragen naar wat voor hun het belangrijkste van deze dag is. Waar ben je mee bezig? Wat moet er echt af? Als je je eenmaal bewust bent van wat je laat liggen doordat je alleen maar bezig bent met bellen en mailen en regelen voor een ander in plaats van voor jezelf, dan kan je er op die manier niet alleen voor zorgen dat je zelf de focus op de goede dingen hebt, maar er ook voor zorgen dat ook de ander weer verder kan.”
Een rusteloze zomer
We naderen de zomervakantie, zie je dat deze dynamiek verandert?
”Sowieso, als ik alleen nog maar voor mezelf praat, en dan ben ik al uit de kleine kinderen, dan zie je ineens een hoos aan activiteiten. BBQ hier, eindmusical daar, allerlei privé-activiteiten die op de voorgrond treden. Onze agenda’s lopen vol tot in die mate dat mensen bijna echt in paniek schieten. Er wordt zoveel georganiseerd, je moet hier en je moet daar, dingen afronden, je huis schoon hebben vooraleer je op vakantie vertrekt. En je wil zowel thuis als op het werk ook nog nieuwe dingen opstarten voor na de vakantie. We nemen in deze periode steeds meer aan terwijl we eigenlijk minder zou moeten gaan doen.”
Waar ligt volgens jou de oplossing?
”Ik denk dat iedereen minimaal 6 weken van tevoren zou kunnen kijken naar wat er is en wat er nog moet. En dan met name naar het feit of alles op dat lijstje nog wel past in die 6 weken. En dan is het belangrijk om neen te kunnen zeggen als dat niet meer past. Maar dat vind ik als zelfstandig ondernemer ook vaak lastig hoor. Het lijkt wel alsof voor heel wat mensen de wereld ophoudt te bestaan na juni. Laat ons met elkaar die gekte een halt toeroepen. En laat ons ook op de werkvloer met leidinggevenden praten. Maak hun duidelijk hoe het er echt aan toe gaat. Zorg ervoor dat je niet blijft rennen en doorgaan zonder ooit een keer neen te zeggen. Geef je grens aan in de workload die je aankan, zeker nu.”
(lees verder onder de afbeelding)
En straks luieren in de zon?
”Haha, niet helemaal. Ik had nooit gedacht dat ik het leuk zou vinden, maar ik ga bij mijn partner achterop de motor. Wij zijn inmiddels 12 jaar samen en pas vorig jaar voor het eerst hebben we op deze manier vakantie gevierd. Eigenlijk was het een ruildeal; ik de hond, hij de motorvakantie, al zal hij dat wellicht ontkennen. Maar dat betekent dus één jurk, één rok, één broek, drie T-shirts en wat ondergoed. Wandelschoenen en motorschoenen en dat is het dan. Dat gaf mij vorig jaar het gevoel dat je met zo weinig toe kan en je eigenlijk helemaal niet zoveel nodig hebt. We hebben toen getoerd door Italië, Albanië, Montenegro en Kroatië. Dat is zo goed bevallen dat we dit jaar voor Slovenië en Bosnië gaan, vanuit het noorden. Dat wordt dus geen luiervakantie maar veel natuur en cultuur. Een echte 'zie en doe vakantie' dus. Maar dan kom ik wel met een heel leeg hoofd terug. En inmiddels is hij ook gek op de hond en ben ik om voor de motor vakantie. Enige nadeel: de hond kan niet mee.”
Ik bedank Monique voor het leuke gesprek.
Een fijne (motor-)vakantie!
Vond je dit een boeiend artikel en wil je meer artikelen?
Abonneer je nu en ontvang één jaar lang alle edities van Bloom. Bespaar €20 en geniet van de voordelen.
Word een Bloom’er
-
>
8 edities van het Bloom-tijdschrift op jaarbasis
-
>
toegang tot alle leesartikelen uit het Bloom-tijdschrift + extra leesvoer
-
>
EXCLUSIEF! bereken en lees (on)beperkt persoonlijke geboortehoroscopen
-
>
kortingen op geselecteerde producten in de BloomShop
-
>
unieke themahoroscopen: je Jaarhoroscoop 2024, Ascendanthoroscoop 2024-2025, je Chinese horoscoop 2024,...
Reacties
Een account is verplicht om te reageren. Log in of registreer je nu
Inloggen / registreren