Je pijn helen dankzij je innerlijke kind – DEEL 2

Het innerlijke kind is er in allerlei vormen en maten zoals je kon lezen in deel 1: ‘De pijn van het innerlijke kind’ en zo ook de reacties op de pijn alsmede het niet willen voelen. Aan de ene kant is er angst en teruggetrokkenheid, bevestiging zoekende vanuit onzekerheid, ziekte, spiritualiteit, drank en drugs, het vluchten, uit de weg gaan en het slachtofferschap. Op wat voor manier dan ook. Aan de andere kant staat de onmacht, het boos worden, het schreeuwen, de tekorten en het willen opvullen van onze behoeften, het opeisen – verbaal of non-verbaal. Maar ook het willen veranderen van een ander, zodat wij ons goed voelen, en de aanval en superioriteit waarmee we ook anderen van ons kunnen wegduwen.

In beide gevallen is er sprake van een uiting van pijn, die we niet willen voelen, waar we weerstand tegen voelen, ons tegen verzetten, waarbij we alles doen om de pijn maar niet te voelen. Bewust en onbewust. En al lijken we er vaak volledig in vast te zitten, toch komen we dan niet bij de werkelijke pijn waardoor er ook nog niets kan opgelost worden en situaties zich blijven herhalen.

Er bestaan ook situaties waarin we wel gevoeld en aangevuld worden door een ander, zeker in het begin van een relatie, wanneer alles nog koek en ei is. Alleen zal het nooit genoeg of goed genoeg zijn als er nog tekorten in jouw leven zijn. Dan vervallen we uiteindelijk toch weer in onze oude rol als we die werkelijke pijn, die eronder zit, niet aankijken. Daarmee duwen we de ander uiteindelijk zelfs van ons weg, en plakken we vaak het etiket ‘ongeschikt’ op het voorhoofd van onze partner.

In dat geval worden we zelfs volledig en alsnog bevestigd in onze eigen beperkende overtuigingen zoals: “Niemand houdt van mij”, “Ik doe er niet toe”, “Ik deug niet”…

We komen allemaal op de een of andere manier iets tekort en proberen dat via onze partners en vriendschappen op te vullen. Zoals gezegd zal dat nooit genoeg zijn, omdat we zelf niet vervuld en gevuld zijn. Hierdoor kunnen we het ook niet (werkelijk) ontvangen, maar nemen we het ondertussen wel onze partners kwalijk.

Je behoeften en tekorten in laten vullen door een ander werkt niet. Erover praten en steun zoeken ook niet, evenals het uit de weg gaan van bepaalde mensen of situaties of het volledig uit de weg gaan van een relatie. Ook het vallen op niet beschikbare partners valt onder dit kopje.

Je kunt het alleen maar aan jezelf geven, jezelf er mee vullen. Pas dan kun je ook de liefde van een ander weer toelaten. En daarmee start je jouw heling: de heling van het innerlijke kind, het opvullen van je eigen behoeften en het overschrijven van beperkende overtuigingen. Daarmee ga je jezelf leren liefhebben, ga je je eigen behoeften leren vervullen en aanvoelen en hoef je dat niet meer bij een ander te zoeken. Dan is het er gewoon en kan een ander een ware aanvulling voor je worden in plaats van een noodzaak of afhankelijkheid. Daarmee laat je je angsten los.

(lees verder onder de advertentie)

Als je begint met de heling van je innerlijke kindpijnen ga je terug in de tijd, naar de oorsprong van de pijn. Je kunt dan in contact komen met het kind zelf in een bepaalde hoedanigheid van (een) emotie(s). Het is ook mogelijk dat je in een bepaalde situatie terechtkomt. Het kan zijn dat er meerdere herinneringen bij horen of dat er een reeks van herinneringen is en daar horen dan de innerlijke kinderen van verschillende leeftijden bij.

Naast dit innerlijke kindwerk is het ook mogelijk om ‘gewoon’ in het voelen en je lichaam te gaan zitten, waarbij eventuele beelden van een innerlijk kind voorbij kunnen komen, maar dat hoeft niet. In de praktijk merk ik dat de meeste mensen die beginnen, toch wel graag helen via het innerlijke kind.

Het is niet altijd nodig om naar het innerlijke kind toe te gaan, omdat je het in de nieuwe tijd ook vaak genoeg ‘gewoon’ van je af kunt schudden met je (lichaams)bewustzijn. Het is niet alleen de ander die je met rust mag laten, maar je mag ook jezelf met rust laten. In die zin dat je mag stoppen met elke vorm van zelfkritiek en malende gedachten over jezelf, een ander of een situatie. Dat doe je met je bewustzijn.

Vervolgens ga je zelfliefde opbouwen. Spreek jezelf elke dag liefdevol toe. Vul je zelf elke dag met liefde. Vul elke cel in jou met liefde. Wees liefde en drink liefde. En ga door totdat je jezelf hervonden en volledig gevuld hebt. Door te voelen, door waar nodig terug te gaan naar de oorzaak, door jezelf te vullen met liefde en door je trilling steeds verder te verhogen (bijvoorbeeld door te leren werken met energie en met dankbaarheid en vergeving) waardoor het negatieve als vanzelf uitwasemt en er uiteindelijk niets meer aan je blijft kleven.

Stap 1 - Stel je open voor de pijn

Op dat moment voel je je geraakt en ben je ervan bewust. Je zoekt het niet meer bij een ander omdat je nu weet dat het altijd met jezelf te maken heeft. Wel neem je even kort de tijd om te voelen, om je open te stellen voor de pijn die je voelt door jezelf volledig en bewust te ontspannen tijdens het voelen. Het echte voelen duurt hooguit 2 minuten.

Stap 2 - Omarm de pijn

Tijdens dat voelen vergroot je ook je lichaamsbewustzijn en neem je waar, waar je de pijn voelt in je lichaam door jezelf innerlijk de vraag te stellen: ‘Waar voel ik dit in mijn lichaam?’. Vervolgens laat je dat wat je voelt in je lichaam ook rustig aanwezig zijn. Je wilt het niet weghebben, maar je omarmt het volledig.

Stap 3 Vul je eigen behoeften

Tot slot ga je je eigen behoeften vullen met de vraag: "Wat heb ik nu nodig?". Dan ga je jezelf verder opvullen, hoef je het niet meer elders te halen en overschrijf je ook nog eens je eigen negatieve geloofsovertuigingen. Dat kan een simpel kopje thee zijn of een helende energie en daartussen in is alles mogelijk. Dit is een mooie aanvulling op het vullen van de behoefte van het kind in jou en een prettig onderdeel van het geheel om jezelf in het nu in je eigen behoeften te voorzien.

Als het nodig voelt of toch nog lastig is, kun je bij het verwerken van de trigger en het denken aan de situatie je beide wijs- en middelvingers 2 cm boven je hoofd plaatsen en je duimen aan de buitenkant naast je ogen terwijl je denkt aan de situatie waardoor je je geraakt voelde. Dat gevoel laat je dan net zolang aanwezig zijn, totdat je het niet meer voelt. Je zult merken dat je hiermee in een steeds diepere ontspanning komt waardoor je het gevoel volledig kunt toelaten en het daardoor uitwasemt.

Dit duurt ook hooguit een paar minuten. Je herprogrammeert hiermee al je overlevingsresponsen als je dit op elke situatie waarin je je geraakt voelt, toepast. Uiteindelijk kom je dan in het zijn terecht en heb je de pijn overwonnen. Op het moment dat het innerlijke kind in dit stuk alsnog tevoorschijn komt, omarm je het innerlijke kind, laat je het gevoel toe en vul je het met liefde zolang als nodig is. Vervolgens ga je weer verder met het vervullen van je eigen behoeften.

En als je dan uiteindelijk oprecht compassie voelt voor jezelf en voor wie je bent, dan pas kun je ook weer echte en oprechte compassie voor een ander voelen alsmede de compassie voor jou van een ander toe laten. Dan open je jezelf weer, sta je open en kun je ontvangen.

Door ook nog eens je eigen behoeften te vervullen, hoef je het helemaal nergens anders meer te halen, omdat je al vervuld bent. Dan pas is de ander een ware aanvulling voor je en is er geen afhankelijkheid meer. Dan ben je gewoon. Dan is er overvloed, geluk en welzijn en ben je in verbinding met jezelf. Dan hoeft er niets meer anders te zijn. Dan is er geluk.

Meer info? Bezoek dan eens Simones website!
Volgende keer: Contact maken met je innerlijke kind.

Meer lezen?

Het innerlijke kind dossier - Bloom 3
Voorbij de pijn van het innerlijke kind - DEEL 1
Treed in contact met je innerlijke kind - DEEL 3
Als je kind-pijn je in de weg zit