Spiegeltje, spiegeltje aan de wand... wie ben je en wat wil je écht?

Het kan even een puzzel zijn hoe je bepaalde omstandigheden in je omgeving moet interpreteren. Want is iets dat je in je omgeving ervaart nu een spiegel waarin je jezelf herkent, of niet? Als eerste wil ik hierop zeggen dat wanneer een situatie iets met je doet, dat dit iets zegt over jou. Dus wanneer iets jou raakt of wanneer je weerstand (afkeuren of veroordelen) voelt tegen opzichte van iemand, dan zegt dit iets over jou. Wanneer je een oordeel velt over iets of iemand, zegt dit iets over (een deel van) jou. Er moet dus iets met jou gebeuren, en dit kan ook positief zijn. Wanneer je iets in je omgeving ervaart waarbij je het alleen maar opmerkt, zonder dat dat bepaalde emoties oproept en zonder dat je oordeelt, dan is het geen spiegel en word je bijgevolg ook niet geraakt.

Als je bezig bent met bewustwording en je weet een beetje hoe spiegelen werkt, dan zou je, wanneer je iets heel mooi en interessant vindt aan een ander, snel hierna kunnen ontdekken dat je jezelf herkent in de ander. Een volgende stap zou kunnen zijn, dat je deze eigenschap verder gaat ontwikkelen, want nu is die eigenschap vanuit het onderbewustzijn naar het BEwustzijn gehaald. Maar ook als je je niet inlaat met bewustwording en je ontdekt iets aantrekkelijk en interessant bij een ander, dan nóg kan dit facet in jou worden geraakt en kan je het uiteindelijk nog meer gaan ontwikkelen. Je kunt energetisch iets bij een ander in beweging brengen. Dit geldt ook voor de negatieve spiegeling. Het gaat precies zo als je iets bij een ander afkeurt, want door te spiegelen ontdekt je dan dat deel in jezelf waaraan je je bij die ander ergert. Dat kan het begin zijn van een leerproces, dat uiteindelijk tot meer inzicht en zelfkennis leidt. Uiteraard kan je je daar nog altijd tegen verzetten, maar zo vertraag je je eigen ontwikkeling.

Wanneer je iets herkent in een ander dat je in jezelf niet wilt zien, roep je een soort van weerstand op. Je kunt boos zijn of geïrriteerd, of je kunt iemand op een rustige manier negeren. Het kan op allerlei manieren. Punt is, dat je weerstand voelt ten opzichte van iemand. De vraag is: waarom? Hierbij wil ik nog vermelden dat je iets in een ander kunt afkeuren dat je van jezelf niet mag, terwijl je dat in feite graag zou willen, maar je durft het gewoon niet.

Voorbeeld:

Iemand treedt altijd op de voorgrond en jij ergert je daaraan. Zelf ben je altijd bescheiden, maar diep vanbinnen zou je ook wel wat meer in de kijker willen lopen. Dit gedrag keur je bij de ander af, maar zelf ben je te onzeker om je zo te gedragen. Het ligt misschien aan je opvoeding, waarbij je geleerd is dat je niet teveel moet opvallen en dat je maar beter je mond kunt houden. Van zodra je dat mechanisme begrijpt, zal je je ook anders gaan gedragen.

Het kan natuurlijk ook zijn dat je in een bepaalde situatie zowel geraakt wordt door pijn uit het verleden als dat er sprake is van spiegeling. Je voelt emotie (pijn, verdriet, stress, boosheid) en hierna ga je oordelen over de ander. Dat is logisch. En naar deze oordelen mag je goed luisteren, want zij geven informatie over wat er aan jou gespiegeld wordt.

Voorbeeld:

Wanneer iemand tegen je schreeuwt, zou je je enorm afgewezen kunnen voelen, of misschien voel je je heel erg klein of niet belangrijk. Je wordt in deze oude pijn opnieuw geraakt. Probeer dan (wanneer je hier weer een beetje de rust en mogelijkheid toe hebt) deze pijn te erkennen in jou en de emotie toe te laten. Het oordeel zou kunnen zijn dat je bijvoorbeeld vindt dat de ander niet kan omgaan met zijn/haar gevoelens, of dat de ander dominant is en alles naar zijn of haar hand wil zetten. Dan moet je eens bij jezelf te rade gaan. Misschien is het wel zo, dat jij ook af en toe eens schreeuwt en dat je dat helemaal iet fijn vindt van jezelf.

In bovenstaand voorbeeld is het natuurlijk duidelijk (onafgezien van wat er precies naar je geschreeuwd wordt), dat degene die schreeuwt niet goed bezig is. Hierdoor wordt bijna iedereen geraakt. Dit komt omdat we allemaal pijn bij ons dragen en bijna iedereen draagt de pijn van afwijzing met zich mee. Toch is het belangrijk om de aandacht bij jezelf te houden en na te gaan wat er in jou gebeurt. Enkel op die manier kan je de situatie in het heden vatten en kan je er iets uit leren. Je wilt immers niet dat deze situatie zich herhaalt.

• Voel je emotie? Waarin word je geraakt? (niet altijd nodig om het precies te weten). Keer bij jezelf naar binnen, erken de pijn en uit je emoties.
• Voel je weerstand ten opzichte van (gedrag van) iemand? Welke oordelen heb je hierover? Wat hoor je jezelf zeggen over de ander? (dit kunnen dus oordelen zijn over het concreet waarneembare gedrag of de onderliggende motieven). Draai dit om. Vraag jezelf af of jij dit wel eens doet of hebt gedaan. Haal deze kant van jou uit de schaduw door je hiervan bewust te worden.
• Hoe behandelt die ander mij nu? Waarom? Hoe denk ik daarover?

Al met al is het vaak een heuse zoektocht en soms valt het kwartje later. Wanneer je er niet uitkomt, kan je het beter even laten gaan. Misschien wil je het onbewust toch nog niet aangaan en daarom laat je het beter even los. Later zal je begrijpen hoe het zit. Gewoon meegaan met de stroom van het leven en als het niet lukt, dan zal het nog wel even niet de bedoeling zijn.