Een reeks Spirituele Ondernemers: Sofie Varrewaere van BigFish4.me

Hoe omschrijf jij je manier van spiritueel leven?

Ik geloof erin dat je altijd op de juiste plek bent. Ook als dat niet zo voelt, dan juist zeker! Dan krijg je net de kans om te leren en te ontdekken. Zo leer je ook jezelf beter kennen en groei je als mens. Dat is het basisprincipe dat ik opleg voor mijzelf en voor mijn klanten in de coachingpraktijk.

Hoe ben je op het idee gekomen om met dit bedrijf te starten?

Coaching paste perfect bij waar ik goed in ben en waar ik van hou. Ik moei mij graag overal en nergens mee (lacht). Nee, serieus. Mensen prikkelen, aan het denken zetten, een spiegel voorhouden of een duwtje in de juiste richting geven dat is zowat mijn levensroeping. 10 jaar geleden was coaching helemaal nog niet zo hip als het nu is. Toch geloofde ik erin.

Wat is de missie van je bedrijf?

Onze missie is groei beschikbaar maken voor iedereen. Voor mezelf betekent dat het ondersteunen van ambitieuze mensen over de hele wereld om nóg succesvoller te worden dan ze al zijn. Velen kunnen denken dat het dan enkel draait om het vinden van meer succes. Dat klopt niet helemaal. Wij gaan op zoek naar een gezonde balans waarbij geluk en vervulling het grootste belang hebben.

Wanneer besefte je of hoe kwam je tot het besef dat je je spirituele manier van leven wilde delen met anderen in de vorm van een bedrijf?

Bij mij is het eerder omgekeerd gegaan. Ik was een alleenstaande moeder, dus mocht ik mijn carrière niet laten mislukken. Eerst had ik mijn bedrijf, verdiende ik geld, werd ik succesvoller en pas toen die basis er was, had ik als ondernemer de vrijheid om echt te laten zien wie ik was. Daaruit groeide de spiritualiteit vanzelf.

Wat was de moeilijkste stap in dit proces? Kan je dit aanvullen met een voorbeeld?

Het allermoeilijkste voor mij was het leren omgaan met mijn hooggevoeligheid. Toen ik begon als coach werd ik er helemaal door overdonderd. Verdriet, frustratie, boosheid,... Er kwamen zoveel gevoelens op me af die niet eens van mij waren, maar die ik wel in me opnam. Vroeger probeerde ik dat weg te stoppen, maar nu zet ik het in als troef.

En wat was de makkelijkste stap? Kan je dit aanvullen met een voorbeeld?

Dat is een moeilijke vraag. Volgens mij was die er niet (lacht). Ik herinner me nog dat ik jaren geleden met spelmateriaal onder mijn arm een groot bedrijf binnenliep. Een ander heeft daar vraagtekens bij, wat je zelfvertrouwen toch wel test, maar ik wist dat het werkte. Het vertrouwen in mijn goede intentie is wat mij enorm vooruit heeft geholpen.