Waarheen gaat de reis na de dood?

Meestal proberen we niet te denken aan de dood, laat staan onze eigen dood. In de westerse samenleving staat meer dan twee derde van bevolking nauwelijks stil bij de dood. Toch hebben ook een gelijk aantal mensen geen schrik om heen te gaan. De manier van sterven daarentegen, dat is dan weer een ander verhaal. Het is trouwens best begrijpelijk dat mensen zo weinig mogelijk wil lijden tijdens de laatste dagen of weken van hun aardse bestaan.

Voor veel religies en levensbeschouwingen is de dood eenmalig en verblijf je vervolgens in het - voor ons beter gekende - ‘paradijs’, of eventueel de ‘hel’. Anderen, zoals de boeddhisten en de hindoes, beloven nog een terugkeer naar een leven op aarde. Na de dood blijkt trouwens niet alle contact verloren te zijn, want veel overledenen kunnen via mediums en rechtstreeks contact met de familie toch nog iets van zich laten horen.

Tijdens de eerste dagen na het overlijden is de geest van de overledene zich vaak nog niet helemaal bewust van het overlijden, maar gaat de geest ervanuit dat hij in een soort slaap- of comatoestand is terechtkomen. In deze tussentijd zou het astrale lichaam de plaatsen, ouders en vrienden bezoeken die zo belangrijk waren in het leven van de overledene.

In beperkte gevallen zijn er geesten die gaan verkondigen dat ze gestorven zijn. Dit kan zelfs in de fysieke gedaante van de overleden persoon. Nabestaanden kunnen op het moment van overlijden plots een grote angst ervaren. Dat kan zich uiten in pijn of het gevoel dat ze aangeraakt worden. Ook dieren in huis kunnen zich roeren, uurwerken vallen stil en kaders vallen van de muur.

De leerschool

Na ons overlijden staat er ons nog een heuse leerschool te wachten waarbij de gidsen en geesten ons bijstaan. Elke leerling in de astrale sfeer krijgt een leraar in overeenstemming met zijn of haar niveau, net zoals op aarde.

In de ‘andere wereld’ worden de zielen van eenzelfde niveau op gescheiden plaatsen verenigd. Dit is trouwens ook de betekenis van de hemel, het vagevuur en de hel, een onderscheid dat de meeste religies maken. Tussen die verschillende werelden zijn er barrières opgeworpen, zodat de entiteiten niet van het ene niveau naar het andere kunnen overstappen.

Terugkeren naar de aarde

Miljoenen mensen ter wereld geloven in reïncarnatie. Zolang je wensen hebt die je in vervulling wilt zien gaan, zal je je aangetrokken voelen tot de aarde en herbegint de cyclus van het leven. Je kan wel denken dat je ongelukkig bent geweest en dat het niet meer hoeft, maar dit wijst erop dat er veel onvervulde verlangens in je persoonlijkheid zijn blijven sluimeren, die je eerst zal moeten verwerken vooraleer je naar een hogere vibratie kunt.

In de Bhagavad Gita 2-27 staat te lezen: “Want zeker is de dood voor hij die geboren is en zeker is de geboorte voor hij die dood is”. Elke ervaring die niet volledig verwerkt is, zullen we moeten herbeleven. Het is zoals iemand die niet slaagt voor het examen en dus een herexamen moet afleggen waarin hij zijn competenties bewijst. Ook in de spirituele wereld zullen we slechts geleidelijk vooruitkomen, telkens door een hoger niveau te bereiken, tot er niet langer de noodzaak is om hier terug te keren.

De aardse lessen zijn soms lastig en dan geraakt het lichaam uitgeput, zodat de aardse sterveling het tijdelijke met het eeuwige moet verruilen om op krachten te komen en nieuwe wijsheid op te doen. Er zijn leerlingen die snel evolueren en anderen die meer tijd nodig hebben. .Je kan ook moeilijk een kind van zeven jaar naar de universiteit sturen, en dus moet een jonge geest eerst de basisprincipes onder de knie krijgen om vervolgens naar een hogere vibratie over te gaan.

De meeste mensen die op aarde verblijven, hebben nog een lang leerproces voor de boeg, waarbij ze moeten leren wat ware liefde is en waarbij ze moeten leren omgaan met egoïsme en begeerte. Uiteindelijk moeten we tot mededogen komen, want ook dat staat beschreven in vele godsdiensten en levensbeschouwingen. We zijn een ruwe diamant waaraan geslepen moet worden, leven na leven, tot hij perfect schittert. Uiteindelijk zullen we alle aardse ervaringen overstegen hebben en kunnen we evolueren naar een hogere dimensie.

De verschillende astrale gebieden

Bij het overlijden gaat ons fysieke lichaam verloren. Ons energielichaam, dat op een hogere frequentie trilt, verlaat het fysieke lichaam en begeeft zich naar een energetische sfeer: de astrale wereld. Als de vibratie hoog is, kan de geest terecht in hogere sferen. In het andere geval belandt hij in lagere sferen, met negatievere
vibraties. Veel mensen die teruggekeerd zijn, hebben kunnen getuigen van de verschillende sferen.

Het lagere astrale

Er zijn wel wat getuigenissen van personen die, na hun overlijden, in de astrale wereld vertoefden en die op miraculeuze wijze naar de fysieke wereld zijn teruggekeerd. Dit viel George Ritchie (1923 - 2007) te beurt, die met zijn energetische lichaam in de laagste sfeer reisde. Zijn relaas is te lezen in zijn boek ‘Near-Death Experience’. Hij schreef: “Overal leverden mensen dodelijke gevechten, sloegen ze elkaar, beten ze elkaar, enz. Niemand raakte gewond, er vloeide geen bloed en er waren geen lichamen te zien op de grond. Geen enkele slag leek impact te hebben op de tegenpartij. Vermits het hier geen fysieke lichamen betrof, konden ze elkaar niet treffen. Deze creaturen waren dan ook enkel maar slachtoffers van hun eigen gewoonten, van hun eigen gedachten en emoties, met name haat, destructie en jaloezie”.

Het midden astrale

In de astrale gebieden wordt er aan psychotherapie gedaan. Veel mediums hebben contact opgezocht met het midden astrale en kregen zo een beeld van hoe het eraan toe gaat. Zo blijkt dat heel wat van de problemen in het midden astrale een oorsprong hebben op aarde. Als je ziek bent op aarde, dan zal je hieruit de lessen moeten trekken in het midden astrale. Deze lessen zijn uiteraard heel persoonlijk. Wat hier opvalt, is het belang van de gevoelens die iemand bij anderen opwekte op aarde.

Het hogere astrale

Dit is het paradijs of de hemel die veel godsdiensten ons beloven als we ons aan hun regels houden. Hier komen de zielen terecht die spiritueel geëvolueerd zijn. Iedereen baadt er in een gloed van vrede en wijsheid. Er bestaat geen onderscheid tussen de diverse wezens, zo is er geen vader, geen moeder en geen geliefde. Het hogere astrale wordt bevolkt door zielen die op elkaar lijken en telepathisch met elkaar communiceren. Er wordt vooral kennis en spirituele wijsheid uitgewisseld.